فحش دادن کودکان در پیش دبستانی
کودکان خردسال ممکن است برای جلب توجه، ابراز ناامیدی، امتحان کردن کلمات یا تقلید از دیگران فحش بدهند. اغلب بهتر است فحش دادن در کودکان پیش دبستانی را نادیده بگیرید. وقتی فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شد که بفهمد، میتوانید توضیح دهید که چرا فحش دادن درست نیست. قوانین خانواده میتواند به شما در جلوگیری از فحش دادن و تشویق زبان محترمانه کمک کند.
چرا بچهها فحش میدهند؟
کودکان خردسال اغلب فحش میدهند زیرا در حال کشف زبان هستند. آنها ممکن است یک کلمه جدید را آزمایش کنند، شاید برای درک معنای آن، تکرار میکنند. گاهی اوقات زمانی که کودکان در حال یادگیری بیان کلمات هستند، فحش دادن به طور تصادفی اتفاق میافتد. کودکان همچنین ممکن است سعی در ابراز احساسی مانند ناامیدی داشته باشند. یا ممکن است به سادگی کلمه را به دلیل خنده دار به نظر رسیدن یا واکنش گرفتن از دیگران تکرار کنند. همچنین ممکن است کودکان هنگام فحش دادن از دیگران تقلید کنند. آنها ممکن است درک نکنند که کلمات ناسزا قابل قبول نیستند.
وقتی بچههای خردسال فحش میدهند، چه باید کرد؟
اگر میدانید چرا فرزندتان فحش میدهد، میتواند به شما در تصمیمگیری در مورد بهترین راه برای پاسخگویی کمک کند.
فحش دادن برای جلب توجه
اگر فرزندتان فحش میدهد زیرا توجه شما را جلب میکند یا واکنش شدید شما را به خود جلب میکند، بهتر است با نادیده گرفتن کامل فحش دادن، پاسخ دهید. آرام باشید و واکنشی نشان ندهید. از تماس چشمی، خندیدن، عصبانی شدن یا گفتن هر چیزی خودداری کنید. این میتواند فحش دادن را متوقف کند و از فحش دادن بیشتر جلوگیری کند. همچنین میتوانید هنگام استفاده از زبان مودبانه به کودک خود توجه مثبت و تحسین کنید.
فحش دادن از روی عصبانیت و ناامیدی
اگر فحش دادن به دلیل عصبانیت یا ناامیدی است، میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا احساسات خود را نامگذاری کند – برای مثال، «میبینم که واقعاً ناامید هستید». برای فرزند شما مهم است که بداند احساس کردن این احساسات خوب است، اما بهتر است آنها را با کلمات مناسبتری بیان کنید. ممکن است لازم باشد به کودک خود کمک کنید تا از احساسات قوی مانند عصبانیت یا ناامیدی آرام شود. سپس میتوانید روشهای دیگری برای مدیریت احساسات قوی، مانند شمردن تا ۱۰، کشیدن نفسهای عمیق یا صحبت کردن درباره احساسات، به فرزندتان بیاموزید. همچنین می توانید فرزندتان را تشویق کنید که از کلمات دیگری که توهین آمیز نیستند استفاده کند. برای مثال، میتوانید «تلنگر» یا «لرزیدن» یا حتی کلمات خندهداری را پیشنهاد کنید که شما و فرزندتان با هم میسازید.
فحش دادن هنگام تلاش برای گفتن یک کلمه جدید
گاهی اوقات فحش دادن به این دلیل اتفاق میافتد که فرزندتان سعی میکند کلمه جدیدی بگوید، در این شرایط، ایده خوبی است که به آرامی تلفظ کودک خود را اصلاح کنید. از توجه بیش از حد به کلمه یا خندیدن به آن خودداری کنید، زیرا این کار میتواند کودک شما را تشویق کند که آن را دوباره تکرار کند.
صحبت با کودکان در مورد فحش دادن
اگر فرزندتان به فحش دادن ادامه میدهد یا میخواهید به او کمک کنید درباره فحش دادن بیاموزد، میتوانید با او در مورد انتخاب کلمات صحبت کنید. کودکان زیر چهار سال برای درک اینکه چرا فحش دادن برای کودکان خوب نیست، بسیار کوچک هستند. کافی است فقط بگویید: “این کلمه خوبی نیست” یا “ما از آن کلمه استفاده نمیکنیم”.
کودکان پیش دبستانی همیشه معنای کلمات دشنام را درک نمیکنند، اما میتوانند درک کنند که فحش دادن میتواند به دیگران صدمه بزند یا توهین کند. بنابراین میتوانید بگویید: “ما از کلماتی استفاده نمیکنیم که باعث ناراحتی مردم شود”. شما همچنین میتوانید بگویید که برخی از کلمات وجود دارد که برای کودکان خوب نیست، حتی اگر آنها را از زبان دیگران بشنوند. کودکان پیش دبستانی بزرگتر ممکن است از توضیحات ساده در مورد معنای کلمات دشنام چیزهای خوبی دریافت کنند. اگر فکر میکنید فرزندتان برای این کار آماده است، میتوانید با سوال از کودکتان شروع کنید که فکر میکند معنی این کلمه چیست. سپس از اصطلاحات کلی برای توضیح اینکه چرا مشکل دارد، استفاده کنید. به عنوان مثال، میتوانید بگویید: “این کلمه ای برای سگها است و استفاده از آن خوب نیست”.
دلسرد کردن از فحش دادن و تشویق به زبان محترمانه
اگر میخواهید در طولانی مدت از فحش دادن جلوگیری کنید، بهتر است بزرگسالان خانوادهتان درباره زبان قابل قبول صحبت کرده و به توافق برسند و این موضوع را با فرزندتان در میان بگذارید. به عنوان مثال، در برخی خانواده ها، عباراتی خوب است، اما کلمات دیگر اینطور نیستند. اگر قوانین خانوادگی در مورد زبان محترمانه دارید، بهتر است به زمانی که فرزندتان از زبان غیرقابل قبول استفاده میکند اشاره کنید.
به عنوان مثال، ممکن است بگویید، “لطفا از یک کلمه زیباتر استفاده کنید” یا “ما از کلماتی مانند آن استفاده نمیکنیم”.
و اگر قوانین مربوط به فحش دادن برای بزرگسالان و همچنین کودکان اعمال شود، برای کودکان کمتر گیج کننده است. اگر میخواهید فرزندانتان از فحش دادن اجتناب کنند، شما و سایر بزرگسالان خانهتان نیز باید از آن اجتناب کنید. اگر جدا از هم زندگی میکنید و شما و همسر سابقتان نمیتوانید در مورد قوانین فحش دادن به توافق برسید، فقط به فرزندتان بگویید که قوانین متفاوتی دارید و بگویید کدام کلمات در خانه شما مناسب نیستند.
در اینجا ایدههای بیشتری برای تشویق صحبت کردن با احترام و کاهش دشنام در خانواده وجود دارد:
در صورتی که ترک فحش دادن برایتان سخت است، به کلمات دیگری و همچنین راههای دیگر برای رسیدگی به موقعیتهای سخت فکر کنید. به عنوان مثال، به جای فحش دادن، میتوانید چیزی شبیه این بگویید: “من واقعاً احساس ناامیدی یا عصبانیت میکنم”. به این ترتیب روشهای بهتری برای ابراز احساسات الگوبرداری میکنید. وقتی متوجه برخورد مناسب با عصبانیت یا ناامیدی کودک خود شدید، او را تحسین کنید. به عنوان مثال، اگر فرزندتان به شما گفت که یکی از همبازیهایش از کلمات فحش و ناسزا برای اذیت کردن او استفاده میکند، او را به خاطر دور شدن از موقعیت و عدم استفاده از آن کلمات تحسین کنید. مراقب باشید که فرزندتان چه چیزی را تماشا میکند، گوش میدهد و با آن بازی میکند. رتبهبندیها را در تلویزیون، فیلمها، بازیها و برنامهها بررسی کنید. از تماشای برنامههای همراه با فحاشی در حالی که فرزندتان در اطراف است خودداری کنید. و تلویزیونها، رایانهها و سایر دستگاهها را در مکانهایی نگه دارید که بتوانید به راحتی آنها را ببینید و بشنوید.
فرزند من از کجا این کلمه را شنیده است؟
کودکان اغلب دوست دارند کلماتی را که میشنوند یا میسازند امتحان کنند. و اینها هم به اندازه دیگران احتمال دارد که فحش دهند. بچهها فحشها را از منابع مختلف، بیرون و داخل خانه، دریافت میکنند. همه کودکان فحش دادن را از والدین خود یاد نمیگیرند. قرار گرفتن در معرض کلمات دشنام در رسانهها میتواند منجر به افزایش فحاشی در کودکان شود. همانطور که کودکان بزرگتر میشوند، دوستان و همسالان نیز بر انتخاب کلمات آنها تأثیر میگذارند.
بدون دیدگاه