چرا مهارت های حل مسئله مهم است؟
کودکان هر روز با مشکلات مختلفی روبرو می شوند. با این حال تعداد کمی از آنها فرمولی برای حل آن مشکلات دارند. کودکانی که فاقد مهارت های حل مسئله هستند ممکن است در مواجهه با مسئله از اقدامی اجتناب کنند. آنها ممکن است به جای صرف انرژی برای حل مشکل، وقت خود را برای اجتناب از این موضوع صرف کنند. سایر کودکانی که فاقد مهارت های حل مسئله هستند، بدون شناخت انتخاب های خود وارد عمل می شوند. یک کودک ممکن است به کودک همسال خود ضربه بزند که در صف جلوی او می ایستد، زیرا آنها مطمئن نیستند که چه واکنشی مناسب است. یا ممکن است زمانی که مورد تمسخر قرار می گیرند از کلاس خارج شوند زیرا نمی توانند راه دیگری برای متوقف کردن آن بیاندیشند. آن انتخاب های تکانشی ممکن است در درازمدت مشکلات بزرگتری ایجاد کند.
کودکانی که احساس ناامیدی می کنند اغلب برای حل مشکل تلاش نمی کنند. اما وقتی فرمول روشنی برای حل مشکلات به آنها بدهید، نسبت به توانایی خود احساس اطمینان بیشتری می کنند. در اینجا مراحل حل مسئله را بررسی می کنیم:
۵ مرحله حل مسئله
مسئله را شناسایی کنید. تنها بیان مسئله با صدای بلند می تواند تفاوت بزرگی برای کودکانی که احساس گیر کرده اند ایجاد کند. به کودک خود کمک کنید تا مشکل را بیان کند، مانند: “شما کسی را ندارید که در تعطیلات با او بازی کنید” یا “شما مطمئن نیستید که باید در کلاس ریاضی پیشرفته شرکت کنید.
حداقل پنج راه حل ممکن را توسعه دهید.
طوفان فکری راه های ممکن برای حل مشکل. تأکید کنید که همه راه حل ها لزوماً نیازی به ایده های خوب ندارند (حداقل نه در این مرحله). اگر فرزندتان در تلاش برای ارائه ایده است، به او کمک کنید تا راه حل هایی را ایجاد کند. حتی یک پاسخ احمقانه یا ایده دور از ذهن یک راه حل ممکن است. نکته کلیدی این است که به آنها کمک کنید تا ببینند که با کمی خلاقیت می توانند راه حل های بالقوه مختلفی پیدا کنند.
مزایا و معایب هر راه حل را مشخص کنید.
به فرزندتان کمک کنید تا پیامدهای مثبت و منفی احتمالی را برای هر راه حل بالقوه ای که شناسایی کرده است شناسایی کند.
راه حلی انتخاب کنید
هنگامی که فرزندتان پیامدهای مثبت و منفی احتمالی را ارزیابی کرد، او را تشویق کنید تا راه حلی را انتخاب کند.
تستش کن
به آنها بگویید راه حلی را امتحان کنند و ببینند چه اتفاقی می افتد. اگر جواب نداد، آنها همیشه می توانند راه حل دیگری را از لیستی که در مرحله دو ایجاد کرده اند امتحان کنند.
حل مسائل را تمرین کنید
وقتی مشکلاتی پیش می آید، برای حل مشکلات فرزندتان به جای او عجله نکنید. درعوض، به آنها کمک کنید تا مراحل حل مسئله را طی کنند.
هنگامی که به کمک نیاز دارند، راهنمایی ارائه دهید، اما آنها را تشویق کنید تا مشکلات را خودشان حل کنند. اگر آنها قادر به ارائه راه حلی نیستند، وارد عمل شوید و به آنها کمک کنید تا به برخی از آنها فکر کنند. هنگامی که با مسائل رفتاری مواجه می شوید، از رویکرد حل مسئله استفاده کنید. کنار هم بنشینید و بگویید: “اخیراً در انجام تکالیف خود با مشکل مواجه شده اید. بیایید با هم این مسئله را حل کنیم.” ممکن است هنوز نیاز به ارائه پیامدی برای رفتار نادرست داشته باشید، اما روشن کنید که در جستجوی راه حلی سرمایه گذاری کرده اید تا دفعه بعد بهتر عمل کنند. برای کمک به استقلال بیشتر فرزندتان از رویکرد حل مسئله استفاده کنید. اگر فراموش کردند که کفش‌های فوتبال خود را برای تمرین ببرند، بپرسید: “چه کاری می‌توانیم انجام دهیم تا مطمئن شویم این اتفاق دیگر تکرار نمی‌شود؟” اجازه دهید آنها سعی کنند راه حل هایی را به تنهایی ایجاد کنند. بچه ها اغلب راه حل های خلاقانه ایجاد می کنند. بنابراین آنها ممکن است بگویند، “من شب قبل ساکم را می بندم و یک چک لیست برای به من یادآوری کن که چه چیزی باید در کیفم باشد.” هنگامی که فرزندتان مهارت های حل مسئله خود را تمرین می کند، تحسین و تمجید فراوان کنید.
مهارت های زندگی برای آموزش به کودکان
عواقب طبیعی را در نظر بگیرید پیامدهای طبیعی نیز ممکن است مهارت های حل مسئله را آموزش دهند. بنابراین زمانی که مناسب است، اجازه دهید فرزندتان با عواقب طبیعی عمل خود روبرو شود.فقط مطمئن شوید که انجام این کار بی خطر است. به عنوان مثال، اگر نوجوان شما مصر است، اجازه دهید در ۱۰ دقیقه اولی که در یک شهربازی هستید، تمام پول خود را خرج کند. سپس، صبر کنید تا بقیه روز را بدون هیچ پولی در شهربازی سپری کنند.
بدون دیدگاه