آموزش ۷ مهارت اجتماعی ضروری برای کودکان

تمایل به، اشتراک گذاشتن یک میان وعده یا یک اسباب بازی می‌تواند کمک زیادی به بچه‌ها در پیدا کردن و حفظ دوستان کند. طبق مطالعه ای که در Psychological Science منتشر شده است، کودکان در سن ۲ سالگی ممکن است تمایل به، اشتراک گذاری با دیگران از خود نشان دهند، اما معمولاً تنها زمانی که منابع آن‌ها فراوان باشد. با این حال، کودکان بین ۳ تا ۶ سال اغلب وقتی صحبت از به اشتراک گذاشتن منابعی است که هزینه دارد، خودخواه هستند. بچه‌ها ممکن است تمایلی برای اشتراک گذاری نیمی از کلوچه‌های خود با یک دوست نداشته باشند، زیرا به این معنی است که کمتر لذت خواهند برد. اما همین کودکان ممکن است به راحتی اسباب بازی‌هایی را با هم به اشتراک بگذارند که دیگر علاقه‌ای به بازی با آن نداشته باشند. در سن ۷ تا ۸ سالگی، بچه‌ها بیشتر به عدالت اهمیت می‌دهند و تمایل بیشتری برای اشتراک گذاری دارند. بچه‌هایی که احساس خوبی نسبت به خودشان دارند، معمولاً بیشتر به اشتراک می‌گذارند و اشتراک‌گذاری به آن‌ها کمک می‌کند تا احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند. آموزش اشتراک‌گذاری به کودکان ممکن است به افزایش عزت نفس آن‌ها کمک کند.

 

در حالی که معمولاً ایده خوبی نیست که فرزندتان را مجبور به اشتراک گذاری کنید، می‌توانید مرتباً وقتی آن را می‌بینید اشتراک گذاری اشاره کنید. فرزندتان را به خاطر اشتراک‌گذاری تحسین کنید و توجه داشته باشید که چه احساسی در دیگران ایجاد می‌کند. چیزی شبیه این بگویید: «شما انتخاب کردید که میان وعده خود را با خواهرتان تقسیم کنید. شرط می‌بندم از این بابت احساس خوشحالی می‌کند. این کار خوبی است.»

همکاری به معنای همکاری برای دستیابی به یک هدف مشترک است. بچه‌هایی که همکاری می‌کنند وقتی دیگران درخواست کمک می‌کنند احترام می‌گذارند. آن‌ها همچنین مشارکت و کمک می‌کنند. مهارت‌های همکاری خوب برای موفقیت در یک جامعه ضروری است. کودک شما باید در زمین بازی و همچنین در کلاس با همکلاسی‌های خود همکاری کند. همکاری به عنوان یک بزرگسال نیز مهم است. در حدود ۲ الی ۳ سالگی، کودکان خردسال می‌توانند با همسالان خود بر روی یک هدف مشترک کار کنند. برای کودکان، همکاری ممکن است شامل هر چیزی باشد، از ساختن یک برج اسباب‌بازی با هم تا انجام یک بازی که نیاز به مشارکت همه دارد. بخشی از همکاری همچنین به این معنی است که وقتی همه چیز بر وفق مراد نیست یاد بگیرید که یک همراه خوب باشید. بچه‌ها یاد می‌گیرند که جشن گرفتن موفقیت یک نفر دیگر از ارزش آن‌ها نمی‌کاهد. وقتی صحبت از همکاری و همکاری به میان می‌آید، برخی از بچه‌ها ممکن است در موقعیت رهبری قرار بگیرند در حالی که برخی دیگر از پیروی از دستورالعمل‌ها احساس راحتی بیشتری خواهند کرد. در هر صورت، همکاری یک فرصت عالی برای بچه‌ها است تا بیشتر در مورد خودشان و نحوه عملکردشان در یک گروه بیاموزند.

در مورد اهمیت کار تیمی و اینکه چگونه وقتی همه وارد میدان می‌شوند، کارها بهتر پیش می‌رود، توضیح دهید. فرصت‌هایی را برای همه خانواده ایجاد کنید تا با هم کار کنند، مانند تهیه یک وعده غذایی یا انجام کارهای خانه، و بر اهمیت همکاری تأکید کنید. 

گوش دادن فقط به معنای ساکت ماندن نیست، بلکه به این معناست که واقعاً آنچه را که دیگران می‌گویند دریافت کنید. گوش دادن نیز جزء حیاتی ارتباط سالم است. به هر حال، بسیاری از یادگیری در مدرسه به توانایی کودک در گوش دادن به آنچه معلم می‌گوید بستگی دارد. با پیشرفت تحصیلی فرزندتان، جذب مطالب، یادداشت‌برداری و تفکر در مورد آنچه گفته می‌شود، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. دادن فرصت‌های فراوان به فرزندتان برای تمرین گوش دادن می‌تواند این مهارت را تقویت کند. گوش دادن نیز بخش مهمی از توسعه همدلی است. کودک نمی‌تواند بدون گوش دادن و درک آنچه که طرف مقابل می‌گوید، دلسوزی نشان دهد یا از دیگران حمایت کند. ضروری است که فرزند شما با مهارت نحوه گوش دادن به صحبت‌های رئیس، یک شریک عاشقانه و دوستان بزرگ شود. این مهارت ممکن است نیاز به مهارت‌هایی برای تسلط در عصر دستگاه‌های دیجیتال داشته باشد. از سنین پایین به فرزندان خود تاکید داشته باشید که گوشی‌های هوشمند و سایر دستگاه‌ها نباید در هنگام مکالمه با دیگران، موجب حواس‌پرتی آن‌ها شود. 

وقتی برای فرزندانتان کتاب می‌خوانید، به‌طور دوره‌ای توقف کنید و از آن‌ها بخواهید در مورد آنچه می‌خوانید به شما بگویند. مکث کنید و بگویید: «به من بگو تا به حال از داستان چه چیزی یادت ماند.» به آن‌ها کمک کنید تا شکاف‌هایی را که از دست داده اند پر کنند و آن‌ها را تشویق کنید تا همچنان که ادامه می‌دهید، به گوش دادن ادامه دهند. به آن‌ها اجازه ندهید وقتی صحبت می‌کنند حرف دیگران را قطع کنند.